ISRAELGO MIRARIAK

 

            Gure Aita Santu Leon XIIIgarrenari bere urrezko ezteguetan

 

            «Neu naz».

                  (S. Joanek 18, kap, V ber.)

 

Denporea da ausi jatala

      Lira zolia,

Soñu artetik guztizko urrin

      Gaur naiz bizi,

Basamortuan esbesteturik

      Aurkietan naz,

Egun garratzak ditugulako

      Ai, jaditxi.

 

Nire musatxo biotzekoa

      Ez al dakizu

Bizi modu au jatala triste,

      Eta samiñ;

Gura al dozu lira bagarik

      Nagoalako,

Koldar bat legez kobaren baten

      Gorde nadiñ?

 

Adore baga neguko txori

      Mutu bat legez,

Otzak kikillik, txio bat bere

      Egin baga,

Gura al dozu erneguren bat

      Nik egitea,

Adietara emonaz etsi

      Genduala?

 

Ixiltasun au ilteko betor

      Lira barri bat,

Musa, ekatzuz gogoraziño

      Eregiak,

Irudi onak, etorki gozo,

      Itz egokiak,

Kantau daidazan gaur Israelgo

      Mirariak.

 

Gaur Israelgo mirariak nik

      Kantau nai ditut,

Jazoak legez jazotekoak

      Iragarri,

Gure Jaungoiko mirarigiñak

      Deutsazalako

Oraindik asko egingo bere

      Erriari.

 

Onen mirariz beiñ itxasoa

      Erdibitu zan,

Jordan atzeruntz beste beiñ asi

      Igesika,

Mendiak salto ariak legez

      Egiñ eben ta

Bildotsak legez mendiskak bere

      Ikotika.

 

Onen mirariz mana jasten zan

      Iñotza legez,

Erri bateri izan ekion

      Bizigeia,

Beronek nai ta, gizon on baten

      Esan utsera

Geldi jarri zan, loturik legez,

      Eguzkia.

 

Onek nai eta beste beiñ bere

      Itxas-arroa,

Ez dok gomutan jarri intzala

      Beeraturik,

Esan orduko ontzi batetik

      Jaun altsu onek,

Geratu ari ixillik eta

      Mututurik?

 

Jarraik jarraitu Jaun onek isten

      Badeusk oraindik,

Baraust ta bitzok odeiez gora

      Boteagaz,

Baña mukerra, baldiñ ez badok

      Iñoiz garaitu,

Noz urten daikek beronen kontra

      Garaitzagaz?

 

Badaroazak emeretzi bat

      Gizaldi iya,

Adarka, adarka, eten bagarik

      Ontzi orri;

Baña alan bere ez gaioazak

      Gu oraindiño;

I gora bera deitutera Jaun

      Altsu oni.

 

I gora bera ez gaioazak

      Lorik galtzera,

Ez ta bildurrik egitera gaur

      Erakutsi,

Etxuagu nai beste bein legez

      Esan dagian,

Guk daukagula berorregana

      Fede gitxi.

 

Balea legez baña baletok

      Ur-mendiren bat,

Ago zabalaz iruntsi nairik

      Sabelera,

Ontzitik salto egiñ baño len

      Orduan bere,

Asiko gaituk modu onetan

      Deitutera.

 

Salbau gagizuz, mirari barri

      Bategaz Jesus,

Desegiguzu gaiztakeria

      Truiutsua

Eguzkiaren begi zorrotzak

      Laster desegiñ

Daroen legez aurrean dauken

      Odeitxua.

 

Salbau gagizuz, ikusi daian

      Itxas-zartadak,

Direan legez atxaren kontra

      Birrinduten,

Gaiztakeria azartu onek

      Zelan bereak

Pedroren kontra beti dabela

      Ustel urten.

 

Salbau gagizuz, ikusi daian

      Zure Eleixa,

Dala mendi bat Olinpo baño

      Goragua,

Onek azpian artzen dituan

      Legez ekatxak,

Zure mendiak dabela artzen

      Infernua.

 

Salbau gagizuz, infernutarrok

      Ikusi daien,

Pedro dagola atx bat duiñ gogor

      Sinistean,

Dakialako beste ainbeste

      Mirari, Jesus,

Daikezuzala aixe, ur, eta

      Leorrean.

 

Salbau gagizuz, salbau, bai, Jauna,

      Ardi ta bildots,

Geure Artzaiñaz gagozan danok

      Zuri deiez,

Eta uretan dabiltzan bale

      Izugarriok,

Otzan-otzanik gure sareetan

      Jausi bitez.

 

Mundu guztira sare onexek

      Bota nai doguz,

Arraiñ ta abere dan-danak artu

      Dagiezan,

Arrantzale bat izan dakigun

      Danoen buru,

Danok kristiñau egindakoan,

      Gure Eleixan.

 

Leon amairu-garrena dogu

      Arrantzale au,

Zergatik berak zuzentzen daben

      Eleixea,

Leon amairu-garrena Artzaiñ,

      Aita Santu ta

Leon amairu-garrena baita

      Erregea.

 

O! Leon andi miragarria!

      Nok leukekezan

Zu jasoteko berba duiñ, eta

      Eregiak,

Mundu guztian dozuzalako

      Zuk, zeuk bakarrik,

Zeruko ateak zabalduteko

      Giltza biak!

 

Zuri begira nago emendik

      Zar itzaltsua,

Zakustaz gure Arbolearen

      Irudian,

Ikusten zaitut au mutikdurik

      Dakustan legez,

Modu berean zelan zagozan

      Italian.

 

Ikusten dot nik ereñotzezko

      Aroz jantzirik,

Gaiztakeria eskerga orren

      Egillea;

Baña, ostarku barri bat laster

      Jaioko jaku,

Zeiñ izango dan egun obeen

      Señalea.

 

Neu naz, neu naz, bai, Jesusek laster

      Esango dau, ta

Ikusiko da bere berbeak

      Zer al daben,

Ikusiko da gaiztakeria

      Armaz jantzia,

Zelai lurrera beti betiko

      Dala jausten.

 

Ikusiko da egiaztuten

      Aren berbea,

Baita betetan arek agindu

      Ebazanak,

Ikusi geinkez zerutik jausten

      Izarrak baña,

Ez uts emoten Pedrori

      Esan autsazanak.

 

Ikusiko da irago zala

      Txarren tandea,

Ikusiko da dongak ebela

      Jo azpia,

Ikusiko da euren sutunpak

      Eziñ ebela

Zelaitu Leon jasarriten dan

      Jartokia.

 

Baña ikusi ezkero preso

      O! Artzaiñ ona!

Zeiñ ardi ez da zure okerraz

      Saminduko?

Zeiñ bertsolari Erroman zugaz

      Gertetan danaz

Ez da asarre santuzko suaz

      Ixiotuko?

 

Biztzen nozu bai, lira motel au

      Zolituteko,

Sututen nozu zorroztuteko

      Luma motza,

Garretan jartzen artzeko bere

      Zure aldera,

Ezpata miñ bat zure naia gaur

      Au balitza.

 

Odei burruken burrundaretan,

      Ene Erregea,

Atxak badodaz dardar saltoka,

      Ikusiten,

Zure etsaien sutunpen otsak

      Entzun ta, ez da

Gure biotzik saltoz asiko

      Irakiten?

 

Niri taupaka beintzat asi jat

      Egon ezinda,

Gerrara diñost gura dabela

      Urtetea,

Gerran, bai gerran, gerran zugatik

      Milla bizitza

Baleukaz bere, gerran nai leukez

      Emotea.

 

Parkatu Aita, berbaren baten

      Erratu badot,

Askatuagaz ainbesteraño

      Barrua nik.

Esku orregaz indazu arren

      Bendeziñoa,

Auxe artzeko jarten natxatzu

      Auspazturik.